Σε ένα δάκρυ τα γιατί μου έκλεισα,
στο αδιέξοδο μπροστά μα εσύ τα πήρες,
φτερά τα έκανες και πέταξα
στο άγνωστο μαζί σου, Κύριε.
Πριν σου μιλήσω εσύ ξέρεις τι ζητώ
και πριν ματώσω με κρατάς μην πέσω,
σαν επιστρέφω περιμένεις, είσαι εδώ,
με έχεις πάντα παιδί σου αγαπημένο.
Ωκεανός η αγάπη σου, Χριστέ μου,
κι εγώ σταγόνα ρίχνομαι μικρή,
στη ματωμένη ανοιχτή αγκαλιά σου
ζω τον παράδεισο στη γη.
Σε βλέπω μέσα στο χαμόγελο,
στην καθαρή ματιά, στ’ αστέρια,
στον πόνο, στη φιλία, στη σιωπή,
στην ταπεινή χαρά, στη νύχτα και στη μέρα.
Κάθε που σε σταυρώνω ανασταίνεσαι
και στάζει τ’ άγιο αίμα σου για μένα,
γι’ αυτό η καρδιά που εσύ μου έδωσες, Χριστέ,
δε θέλω να χτυπά αν δε χτυπά για σένα.
Ωκεανός η αγάπη σου, Χριστέ μου,
κι εγώ σταγόνα ρίχνομαι μικρή,
στη ματωμένη ανοιχτή αγκαλιά σου
τους άλλους θέλω ν’ αγαπώ όπως εσύ.
