Θ’ ανεβούμε μαζί στο βουνό,
στο βουνό το ψηλό, το μεγάλο.
Μπρος εσύ, πίσω εγώ κι αρχινώ
της αυγής το τραγούδι να ψάλλω.
Μπρος εσύ, πίσω εγώ και γοργοί
στου Θαβώρ τις κορφές θ’ ανεβούμε
και μακριά απ’ την πολύβουη γη
άλλων κόσμων το φως θα χαρούμε.
Πόσο λάμπει η θεϊκιά σου μορφή,
πώς αστράφτει ο λευκός σου χιτώνας.
Τρεις σκηνές να στηθούν στην κορφή
κι ας τη δέρνει ο βοριάς κι ο χειμώνας.
Μπρος εσύ, πίσω εγώ και γοργοί…
