Δε χωράει ο ουρανός σε ένα βλέμμα,
ούτε η θάλασσα σε στάμνα για νερό,
οι καρποί όλης της γης σε ένα στρέμμα,
η σοφία στο μικρό μου το μυαλό.
Έλα εσύ, αχώρητε Πατέρα,
που χωράς όλο το χρόνο σε μια μέρα,
που χωράς όλο το χώρο σε μια χώρα,
την χώρα των αιώνια ζωντανών.
Έλα εσύ που χωράς τις ικεσίες,
έλα εσύ που συγχωράς τις αμαρτίες
να χωρέσεις στα δοχεία των ναών σου των πιστών,
να χωρέσεις στα δοχεία των πιστών.
Δε χωράει η αγάπη μου σε στίχο
και η πίστη μου η λίγη πουθενά,
της ζωής η μελωδία σ’ έναν ήχο
και ο πόνος περισσεύει στην καρδιά.
Έλα εσύ, αχώρητε Πατέρα…
Έλα εσύ που χωράς τις ικεσίες…
