Στο πανώριο κάστρο της καρδιάς,
κει που στέκει η βίγλα της λευθεριάς,
σ’ έπαλξη που μάχη τρομερή
βάλλει νύχτα μέρα το μαχητή.
Μάτι ατρόμητο στη σκοπιά,
στην καρδιά άγια λαχτάρα.
Κι αν ορμούν ορδές βαρβάρων,
καπνοί και φλόγες ζώνουν το κάστρο,
σκέκει κι ευλογεί
η λαμπρή μορφή
άγιου υπερασπιστή.
Στα τείχη οι αγωνιστές,
όπλων αχούν κλαγγές,
λάμπουν τα σπαθιά στα χέρια,
φλόγα στην καρδιά,
μια ευχή, τ’ άγιο κάστρο να σωθεί.
Στο πανώριο κάστρο της καρδιάς…
Στα τείχη οι αγωνιστές…
